Fasola

Fasola najlepiej rośnie na stanowisku słonecznym, osłoniętym od wiatru. Jest rośliną ciepłolubną, wrażliwą na chłody. Optymalna temperatura dla prawidłowego wzrostu roślin wynosi 20–25 ºC. Najlepiej rośnie na ziemi żyznej i średnio żyznej, nie kwaśnej.

Nasiona fasoli wysiewamy do gruntu w drugiej połowie maja, ponieważ roślinie szkodzą niewielkie nawet przymrozki (nasiona najlepiej kiełkują w 15–22 º.C). Uprawę możemy rozpocząć od połowy maja, po przejściu tzw. Zimnej Zośki, to najoptymalniejszy termin. Gleba, na jakiej rośnie, powinna być ciepła, żyzna, próchniczna, przepuszczalna o pH zbliżonym do obojętnego (pH nie może być niższe niż 5,5). Dobierzmy również dobrze stanowisko – najlepsze będzie miejsce w pełnym słońcu oraz osłonięte od wiatru. Nie należy uprawiać fasoli na glebach zbyt lekkich i o wysokim poziomie wody gruntowej. Fasolę sieje się w pierwszym lub drugim roku po zastosowaniu obornika lub kompostu.

W uprawie dobrym przedplonem są warzywa kapustne, cebulowe, a także pomidor czy ogórek. Nie należy sadzić fasoli po warzywach motylkowych, marchwi i pietruszki, ze względu na ryzyko wystąpienia chorób i szkodników.
Pielęgnacja fasoli polega na odchwaszczaniu i spulchnianiu ziemi.

Fasola szparagowa zawiera cenne składniki mineralne: wapń, potas, mangan i magnez a także witaminy i błonnik pokarmowy. Odmiany o zielonych strąkach mają dużo β-karotenu (prowitaminy A) i witamin C i K. Zielone ziarna szparagówki są bogate w błonnik, który wspomaga procesy trawienne, dlatego każdy, kto zmaga się np. z zaparciami, może włączyć fasolkę do diety. Szparagówka zawiera witaminę C i beta-karoten, które zmniejszają ryzyko zachorowania na raka jelita grubego. Niestety fasolka powoduje wzdęcia, dlatego ludzie otyli i cierpiący na schorzenia układu pokarmowego nie powinni jej spożywać zbyt często. Zawarte w fasolce potas, kwas foliowy, przeciwutleniacze, witamina B6, magnez i ryboflawina skutecznie wspomagają pracę układu krążenia, m.in. obniżają wysokie ciśnienie krwi i zapobiegają udarom mózgu. Ponadto regularne spożycie fasolki pomaga w obniżeniu poziomu złego cholesterolu, zwłaszcza trójglicerydów, co zapobiega miażdżycy i zawałom serca. Witaminy A, E i C to witaminy antyoksydacyjne, działają jako przeciwutleniacze, podobnie beta-karoten i flawonoidy. Dzięki temu chronią organizm przed szkodliwym działaniem wolnych rodników, a tym samym opóźniają proces starzenia się skóry i zmniejszają ryzyko rozwoju chorób nowotworowych. Zawarte w szparagówce białko pomaga kontrolować poziom cukru we krwi, dlatego po jej zjedzeniu następuje bardzo powolny wzrost poziomu cukru, a co za tym idzie – nie są potrzebne duże ilości insuliny, by go przetworzyć. Te właściwości są szczególnie ważne we wczesnej fazie choroby. Ugotowane strączki fasoli działają moczopędnie i przyspieszają usuwanie kwasu moczowego z organizmu, dzięki czemu wspomagają leczenie artretyzmu, czyli skazy moczanowej, chorób nerek i pęcherza moczowego. Ponadto szparagówka stymuluje prawidłowy przepływ moczu, co z kolei pomaga organizmowi szybciej pozbyć się toksyn z organizmu. Fasolka szparagowa jest niskokaloryczna, w 90% składa się z wody. Ponadto jest bogatym źródłem potasu, który wzmaga wydalanie toksyn z organizmu, dlatego reguluje wagę ciała i zapobiega cellulitowi wodnemu. Dzięki obecności kwasu foliowego jest polecana kobietom w ciąży gdyż zapobiega wadom płodu, przedwczesnym porodom, zatruciom ciążowym i poronieniom.

Nie należy jeść surowej fasolki szparagowej, ponieważ zawiera fazynę – toksyczne białko roślinne (toksalbuminę), które zostaje zneutralizowane dopiero podczas gotowania.