Jarmuż

Jarmuż należy do rodziny kapustnych. Mimo bogatej historii, która sięga średniowiecza, został trochę zapomniany. Teraz znów odkrywamy jego walory smakowe i wartości odżywcze – został zaliczony do najzdrowszych roślin i stał się przebojem koktajli polecanych przez dietetyków.

Jarmuż można uprawiać właściwie na wszystkich glebach z wyjątkiem piaszczystych, kwaśnych i bardzo mokrych. Lubi stanowiska słoneczne. Można go uprawiać siejąc na rozsady lub bezpośrednio do gruntu. Należy pamiętać aby zostawić roślinom odpowiednio dużo miejsca do wzrostu. W pielęgnacji ważne jest nawadnianie –zwłaszcza w pierwszym okresie wzrostu, potem, gdy roślina ma już dobrze wykształcony system korzeniowy, zniesie nawet okresowe susze. Należy go odchwaszczać i go dodatkowo odżywić preparatami ekologicznymi aby ładnie rósł. Można go uprawiać jako plon główny lub poplon dla niektórych warzyw: cebuli, sałacie, fasoli, marchwi, szpinaku. Nie należy go uprawiać po innych kapustnych. Na tym samym stanowisku możemy go uprawiać dopiero po upływie 4 lat.
Dobrze znosi niskie temperatury –gdy lekko przemarznie, smak liści staje się delikatniejszy dlatego poleca się zbiór liściowy przez całą jesień i zimę.

Jarmuż zawiera witaminy grupy B, witaminę C, E oraz K a także żelazo, wapń, magnez, cynk i błonnik. Można go gotować (na parze aby nie utracić witamin) ale najlepiej spożywać na surowo, np. w sałatkach czy koktajlach. Powinien być nieodłącznym elementem diety w prewencji i leczeniu osteoporozy ze względu na znaczną zawartość wapnia. Dzięki wysokiej zawartości wapnia oraz potasu dieta bogata w jarmuż wspomaga regulację ciśnienia tętniczego krwi. Witamina C zwalcza wolne rodniki, uczestniczy w hamowaniu rozwoju miażdżycy, działa przeciwzapalnie. Witamina K pomoże w regulacji krzepnięcia krwi. Jarmuż jest również bogaty w beta-karoten (prowitamina witaminy A), który razem z witaminą E zadba o kondycję skóry, a z luteiną, doskonale wpłynie na wzrok. Najnowsze badania przekonują, że częste spożywanie jarmużu chroni przed nowotworami.
Pamiętać należy jednak, że jarmuż zawiera szczawiany więc korzystając z jego dobrodziejstw trzeba zachować umiar – szczególnie dotyczy to osób cierpiących na kamicę szczawianową a także osoby z problemami tarczycy, gdyż zawiera goitrogeny –substancje, które mogą zaburzać wchłanianie jodu.

Warto jednak wprowadzić jarmuż do diety, zwłaszcza w okresie jesienno-zimowym aby wzmocnić organizm. Poza tym jarmuż dobrze znosi niskie temperatury więc w naszym klimacie możemy go uprawiać także zimą. W uprawie nie ma specjalnych wymagań glebowych ale lubi stanowiska osłonięte od wiatru.