Cukinia

Cukinia jest odmianą dyni zwyczajnej. Możemy ją uprawiać zarówno dla owoców jak i kwiatów, które również są jadalne. Cukinia lubi stanowiska słoneczne a glebą żyzną, próchniczną ale przepuszczalną gdyż nie lubi nadmiaru wody. Aby rośliny wykształciły ładne owoce, należy je regularnie zasilać i kompostować. Z uwagi na płytki system korzeniowy cukinii aby pomóc jej we wzroście dobrze jest utrzymywać wilgotne podłoże. Gdy cukinia ma zbyt sucho, owoce będą drobne i niezbyt smaczne. Podlewając cukinię należy pamiętać, by nie moczyć liści, gdyż sprzyja to rozwojowi chorób grzybowych. Może być także uprawiana na agrowłókninie, która nie przepuszcza chwastów, utrzymuje odpowiednią wilgotność oraz temperaturę podłoża (nagrzewa glebę). Gdy wysiane rośliny już wyrosną i zaczną owocować warto je ściółkować aby owoce nie gniły. Powinno to także odstraszyć ślimaki, które lubią smak cukinii i mogą nam zepsuć zbiory.
Cukinia w uprawie nie powinna pozostawać w tym samym miejscu na kolejny rok –brak zmianowania może powodować choroby oraz nagromadzenie szkodników. Może powrócić na stanowisko co 3-4 lata.

Owoce cukinii można marynować, faszerować, grillować, smażyć w formie placków a kwiaty w kuchni orientalnej stanowią smaczną przekąskę gdy je usmażyć w lekkim cieście naleśnikowym, można je także faszerować wg przepisów kuchni śródziemnomorskiej. Cukinia jest niskokaloryczna I ma delikatny smak. Stanowi bogate źródło soli mineralnych, głównie wapnia, potasu, manganu i żelaza, witamin C, B1, B2, PP oraz β-karotenu. Jej dużą zaletą jest to, że nie kumuluje metali ciężkich. Polecana jest przez dietetyków i specjalistów zdrowego żywienia.